Web 2.0, wat nu?
Heimwee naar de encyclopedie?
Dat de nieuwe toepassingen als RSS, weblog op verschillende manieren ingezet worden is al een feit. Al hoewel al eerder door mij is aangehaald dat veel relevante sites op het gebied van bijvoorbeeld jeugdliteratuur nog niet een RSS-feeds heeft.
Alle applicaties voor fotobewerking en dergelijke bieden natuurlijk tal van nieuwe mogelijkheden.
Eigenlijk vind ik het interessanter om te kijken hoe we met al die mogelijkheden omgaan? Hoe voegen we al die nieuwe toepassingen in ons drukke leven. Want het zou op veel terreinen het leven simpeler kunnen maken. Je hoeft immers voor het ontwikkelen van foto’s niet meer de stad in of een duur grafisch bureau inschakelen om posters te ontwerpen.
Het zal niet onbekend in de oren klinken dat mensen zeggen: “Wat moet ik er allemaal mee? Ik heb het al zo druk.” Zelf roep ik dat ook wel eens. Maar toch wordt je de digitale wereld met zijn mogelijkheden ingezogen. Voor je het weet zitten we te hyven, msn-en en publiceren we onze vakantiefoto’s op het net via Flickr. Dus ergens passen we het toe in ons leven.
Wat we als mensen, denk ik, nu echt moeten leren is zelf je grens aan te geven in je bezigheden op het net. Want anders ontstaat de digitale Alzheimer waar ik eerder in mijn weblog over schreef. Het maar doorklikken van het een naar het ander en dan eigenlijk vergeten waarom je op het net zat.
De oneindige mogelijkheden van het web zullen we nooit kunnen bevatten. Daar waar een encyclopedie zoals ze vroeger op de boekenplanken stonden je hoofd deed duizelen, is dit vergeleken met het web nog een schijntje aan toegankelijke informatie. Die overzichtelijke boekenkast bestaat niet meer.
De abstracte uitspraak eind jaren '80 dat we een informatiemaatschappij zouden gaan worden is nu realiteit.
Leren omgaan met die enorme bergen informatie vraagt nieuwe vaardigheden zoals ordenen, grenzen bewaken, zoekvragen helder formuleren en bewaken, en stoppen wanneer je tevreden bent met je gevonden informatie. Dus stoppen met zoeken naar een nog betere foto als je eigenlijk al tevreden bent.
Kortom de boekenkast van jezelf thuis, de bibliotheek is niet meer de grens die jou wordt opgelegd, maar we moeten veel meer zelf de route naar de informatie plannen .
Gelukkig heeft de TomTom het plannen van de autoroute overgenomen, dat scheelt dan weer.
1 opmerking:
Je ziet er zijn zowel voor-als nadelen aan de informatiestroom op internet. Het is zaak om daar je weg in te vinden en die dingen eruit te halen die je zelf belangrijk vindt. We zijn nu niet voor niks "infocaris" geworden!
Een reactie posten